Vol leven: van top tot teen én van top tot down
Tussen je hoofd en je hart zit een kleine afstand. Tussen je hoofd en de rest van je lichaam soms nog veel meer en al helemaal als we onszelf niet als “geheel” ervaren. Hiermee bedoel ik als we bijvoorbeeld alleen maar gericht zijn op ons lichaam en daardoor bijvoorbeeld veel met eten of met seks bezig zijn. Of andersom als we alleen maar met ons hoofd bezig zijn en bijvoorbeeld erg gericht zijn op presteren, werken en to-do lijstjes. We lijken onze verschillende delen, hoofd, ziel en lichaam te splitsen.
Nu er afgelopen jaren meer aandacht is voor gezond leven en mindful zijn, zou dit toch meer in balans moeten komen, zou je denken. Maar ik merk om me heen toch wel hoe moeilijk het is om hoofd, ziel (wie je bent) en lichaam als geheel te zien. Ik zal mezelf als voorbeeld nemen en een kleine praktijksituatie beschrijven. Toen ik begon als therapeut in mijn eigen praktijk had ik na een aantal weken last van mijn onderbenen, een soort spierpijn. Nu ben ik bekend met knieklachten dus ik dacht het heeft daarmee te maken. Meer sporten of ontspanningsoefeningen doen helpen vast wel. Maar na een tijdje merkte ik dat ik tijdens gesprekken, mijn knieën optrek en mijn voeten in een soort krampachtige houding zet. Ik hoor je denken, ok zet je voeten dan anders neer. Dat is ook wat ik dacht, maar er zit meer achter. Het heeft ook te maken met de spanning die ik voel in de stoel van therapeut. Ik wil het graag goed doen en wil het beste eruit halen, zonder dat ik het door had reageert mijn lichaam daarop met een krampachtige houding. Wat ik nu doe, als ik deze kramp of spanning ervaar, is het herkennen, soms benoemen of iets anders mee doen zoals even lopen of opstaan. Dit helpt en maakt me meer ontspannen.
Ik maak dan een soort proces wat verder gaat dan bewust zijn. Het begint bij gewaar zijn (wat is er, wat voel ik in mijn lijf?), vervolgens is er herkenning en erkenning (waar komt dit vandaan, welke gevoelens en gedachten zijn er?) en vervolgens kijk ik wat me kan helpen (wat kan ik hieraan doen? Welke keuzes kan ik maken). Het vraagt geduld, stilstaan en bewustzijn. Bewustzijn van mijn lichaam en van mijn gevoelens en gedachten. En het vraagt moed om dit stukje kwetsbaarheid te erkennen. Soms lukt dit en soms niet. De keren dat het lukt geven me een gevoel van leven. Echt leven van top tot teen! Leven met alles wat erbij hoort en één zijn met mijn lichaam, mijn gevoelens en mijn gedachten.
De keren dat het niet lukt om hier (direct) bij stil te staan en uitgebreid op te kauwen, die kunnen later een bittere nasmaak geven zoals spierpijn, gepieker of een baalgevoel. En dat is ook leven, alleen dan van top tot down. Mag dat down er net zo goed gewoon zijn? Wat mij betreft juist wel, hoe vervelend het soms ook is! Want volop leven omvat álle aspecten van het leven, top en down. (Zelfs het plaatsen van een blog die naar je gevoel niet helemaal perfect is, niet lekker loopt, en wat maar niet lukt, en die je nu toch wel af wilt hebben en die de boodschap hopelijk dan wel bevat…..;)