Standvastigheid 2: Filerijden
Als je in de file rijdt kun je niets anders dan meegaan in het tempo waarop de auto’s voor je optrekken en remmen. Je hebt misschien een afspraak en staat op tijd, maar je kan niets anders dan goed opletten en meebewegen.
Het heeft dus weinig zin om toch sneller te willen, of om je te gaan ergeren. Het is zo als het op dat moment is.
Filerijden vind ik een mooie vergelijking met hoe je standvastig kunt blijven. Standvastigheid gaat namelijk naast het kleine, ook over geduld, volharding, weerstand en vertrouwen. Soms weet je niet wanneer je ergens bent en hoeveel weerstand je nog tegen zult komen op de weg, maar uiteindelijk kom je er als je blijft vertrouwen.
Als mensen gaan groeien, bijvoorbeeld door in therapie te gaan, dan komt er bewustwording. Iemand wordt zich bewust dat hij het moeilijk vind om een ander te vertrouwen. Hij heeft meerdere ervaringen meegemaakt waarin het vertrouwen geschaad werd en het alleen doen was vaak een handigere weg. De prijs van het veel alleen doen is eenzaamheid en je niet echt kunnen verbinden met een ander. Het risico om gekwetst te worden is groter dan de kans op een waardige verbinding waarin je gezien en gesteund wordt. Als dit proces bewuster wordt in iemands leven, kan er verlangen ontstaan naar meer verbinding. Hoe is dan de volgende stap, immers het is een nieuwe manier van omgaan met een ander. Steeds weer komt iemand tegen dat het moeilijk is om kwetsbaar te zijn of afhankelijk te zijn van iemand anders. Dan komt het aan op standvastigheid en vertrouwen. Vertrouwen dat dit uiteindelijk de moeite waard is en standvastigheid om dit proces te blijven volgen.
Echter wat nog meer van belang is, is de aanvaarding dat dit is zoals het is. Dit is het filerijden in iemands leven. Je hebt wel een doel, een bestemming maar de weg is lang en het is niet duidelijk hoe lang het duurt voordat je er bent. Jezelf afwijzen of veroordelen dat het nu toch eens klaar moet zijn is allerminst helpend. Net zoals het niet helpend is door harder te willen werken dan mogelijk is.
Als ik in een file rijd probeer ik het altijd zo aangenaam mogelijk voor mezelf te maken. De ene keer lukt dit beter omdat ik bijvoorbeeld nog wat lekkers in mijn tas heb zitten. Een andere keer gaat het minder. 
Desalniettemin blijft de gedachte “uiteindelijk kom ik er wel maar nu is het ook goed”, de boventoon voeren en dit houdt mijn motor draaiend. Ik vermaak me door om me heen te kijken en vind het grappig om te zien hoe iedereen met de file omgaat. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje, of beter gezegd autootje, we zijn allemaal een mens onderweg.
Ik wens jullie een goede reis tijdens en rondom de feestdagen. Geniet van wat er is en heb vertrouwen en hoop op dat wat er komt!