Relatiecrisis 1: Pech onderweg
Zoals beloofd wil ik een aantal blogs schrijven over hoe je stil staat bij jezelf als je in een crisis bent gekomen. Een crisis kan door van alles ontstaan. Ik beperk me tot de crises die te maken hebben met een vertrouwensbreuk in een liefdesrelatie. Vertrouwensbreuken in een liefdesrelatie ontstaan met name door vreemdgaan of door een (seks) verslaving.
Verdergaand in de parallel die ik afgelopen maanden gebruikte, we zijn als mensen onderweg, is een crisis een geval van pech onderweg. Wat te doen bij pech onderweg? Als er sprake is van een levensbedreigende situatie wordt het slachtoffer zo goed als het kan gerustgesteld. Er zal hulp ingeschakeld moeten worden. In minder levensbedreigende situaties is geruststelling en hulp net zo goed noodzakelijk. Immers wat er gebeurt levert stress, spanning en onrust op. Als iemand je vertrouwen beschadigt op welke manier dan ook, dan is een stukje basisveiligheid aangetast. Een automobilist heeft mij ooit eens aangereden doordat hij mij geen voorrang verleende. Ik vertrouwde erop dat hij zou stoppen, maar dit gebeurde niet. Mijn vertrouwen in de medeweggebruiker is destijds een behoorlijke tijd weg geweest. Nóg altijd geven onverwachte auto’s vanaf rechts mij een lichte schrikreactie.
Trauma
Ferdinand Bijzet maakte vorige week in een training voor zijn nieuwe online programma, de link tussen een vertrouwensbreuk en een trauma. Bij een traumatische gebeurtenis staat je leven redden voorop. Door verschillende overlevingsstrategieën werken we daaraan. Vechten, vluchten en bevriezen zijn de drie basale overlevingsstrategieën. In eerste instantie was ik heel boos op de aanrijder, ik kon hem wel wat aandoen. Ik schreeuwde: “er staan toch haaientanden”. Kortom ik ging vechten. Omstanders kwamen naar me toe en hielpen me overeind, pas daarna kon ik kijken naar wat ik überhaupt mankeerde en hoe de situatie was. De overlevingsstrategieën zijn tijdelijk nodig om te overleven. Alleen als het gevaar geweken is, is deze reactie niet meer nodig. Vaak echter blijven we in deze reactie hangen, dit komt doordat we het trauma niet de ruimte geven om te ontladen. Ontladen betekent stilstaan bij wat het met je gedaan heeft onder andere door je lichaam ruimte te geven om te trillen, huilen, schreeuwen en door meerdere keren je verhaal te vertellen. Als dit echter niet mag of kan dan duw je het als het ware terug in je lijf, in je systeem.
Onomkeerbaar proces
Ken je die blikjes croissantdeeg die openknappen als je het etiket kapot maakt? Misschien is het wegduwen van een traumatische gebeurtenis wel vergelijkbaar met het proberen terug te duwen van het deeg in het blikje. Al voor je het blikje opendoet voel je de spanning in het blikje. Als het dan open is, laat het deeg zich onmogelijk terugduwen en past het niet meer in de oorspronkelijke vorm.
Het blikje d
eeg zal, doordat het “kapot” gemaakt is, er niet meer uit komen te zien zoals het vooraf was. Het deeg zal door ermee te gaan werken een transformatie doorgaan en uiteindelijk croissants opleveren. De energie van een trauma kun je niet opgesloten houden in je systeem. Als je dit wel doet, zal dit spanningsklachten opleveren en blijf je in overlevingsstand om het tegen te houden. Een trauma zal hoe dan ook, je leven blijvend veranderen, je kunt het trauma niet ongedaan maken. Hoe voorkom je dat je in de overlevingsstand blijft hangen wat het trauma wil ontkennen? In mijn geval betekende dat mijn verhaal vertellen aan belangrijke mensen, passende hulp zoeken (fysiotherapie, ik had een lichte kniebeschadiging), schadevergoeding regelen en mijn fiets repareren. Maar wat me in eerste instantie, het meest geholpen heeft is mezelf niet dwingen om zonder angst in het verkeer te zijn en te doen alsof er niets aan de hand was. Er niet tegen vechten, maar het gewoon laten bestaan. De angst was er, ik fietste wiebelig en keek voortdurend om me heen, dat was ok.
Eerste Hulp Bij Ontrouw
Als er een vertrouwensbreuk in je relatie is doordat je partner is vreemdgegaan, dan is je relatie blijvend veranderd. Stel dat het vreemdgaan al meerdere maanden duurt, dan zal je alles wat in die afgelopen periode is gebeurt door een andere bril gaan zien. Het gezellige familiefeestje waarbij een gezinsfoto is gemaakt krijgt opeens een bittere nasmaak, die ander was toen al bij je partner. Het niet op de afgesproken tijd thuiskomen maakt je bezorgd en angstig, je partner zal toch niet weer? Dit zijn continu triggers die je trauma bevestigen. De paniek en heftige emoties die steeds weer opvlammen zijn logisch, sterker nog ze horen erbij. Hoe nu verder in deze emotionele achtbaan waar je in terecht bent gekomen en in blijft? Eerste Hulp Bij Ontrouw klinkt simpel, gevoelsmatig is het een grote uitdaging. Het is de angst, stress en spanning die het geeft aanvaarden, ook bij voortdurende triggers en herbelevingen. Beseffen dat dit ok en logisch is en jezelf (of de ander) hier tijd en geruststelling voor geven. Dit kan je alleen onder andere doen door een stukje te gaan lopen, schrijven, er over praten of iets anders lichamelijks.
Hoe verder?
Tijd, geruststelling en hulp vragen aan je partner en omgeving hoort er net zo goed bij. Mijn collega Judith Stoker geeft in haar blog onder andere aandacht aan het belang van goed voor de wond (laten) zorgen. Zij verwijst naar het programma wat Ferdinand Bijzet ontwikkeld heeft voor deze relatietrauma’s. Via deze link https://www.hartenhechtwerk.nl/relatie-issues/herstel-na-vertrouwensbreuk/, kun je er meer over lezen. Dit programma is er voor stellen die beseffen wat voor trauma er is in hun relatie en die er samen aan willen werken om te herstellen. Het is een programma wat hoop biedt!
De link naar de blog van Judith: https://judithstoker.blogspot.nl/2017/02/samen.html
Naast deze collega-blog en het online programma zal er binnenkort een deel 2 volgen over relatiecrises. Mocht je na het lezen van deze blog vragen of reacties hebben dan hoor ik het graag!